




Idzie wiosna i kowale się już rozruszały. Od ok 20 lutego można było spotkać pięknie ubarwione kowale. Korzystały z pierwszych ciepłych dni w tym roku. Jeszcze niemrawe, przez co wiele z nich skończyło swoje życie na chodniku – a chodnik był cały w kropki – jeszcze więcej grzało się na swoim ulubionym murku.
Kowale można spotkać w okolicach drzewa lipy, malw, prawoślazu, hibiskusa, którymi się żywią. Zjadają (wysysają) też jaja owadów, martwe owady i czasem własne osobniki. Dlatego właśnie chodnik z rozdeptanymi kowalami jest dla nich nie byle jaką stołówką.
Obserwacje: PL, mazowieckie 2022 1/VIII , 2013 1/IX, 3/IV, 2/IV
edit: 2022X, 2014III,
Źródła
observation.org/observation/252261805/
(s. 193)