Zawsze z radością podchodzę do spotkań z owadami, których nie miałam wcześniej okazji zobaczyć i rozpoznać. Tu dosyć pospolity pająk jednak nie miałam go okazji spotkać z aparatem od 2007 roku. A m.in. młode pająki właśnie tej rodziny tworzą nasze piękne babie lato!
wielkość: 5–8 mm
W przypadku tych pająków delikatniejsze i ciemniejsze samce są wielkości samic , a nawet mogą być dłuższe.
Możemy je spotkać od marca do listopada w raczej zacienionych miejscach w lasach iglastych i mieszanych czy nawet w ogrodach.
Pajęczyny – dosyć charakterystyczne, osiągające wielkość nawet do ok. 30 cm – są poziome, nad nimi pająk tworzy konstrukcję z pojedynczych nici. Owady mogą podczas przelotu zaplątać się w te górne i już na nich zostać lub uderzając o nie spadają wprost na poziomą płachtę pajęczyny. Osnuwiki przemieszczają się po spodniej stronie swojej sieci, które są mniej lepkie niż u krzyżaków.
Podobne
Do Linyphia triangularis podobny jest Linyphia hortensis (którego korpus powinien być ciemniejszy oraz inne z rodziny osnuwikowatych (Linyphiidae)
Obserwacje
PL, mazowieckie, 2022 1/VIII